Spotkanie z Zofią Szafraniec w świetlicy w Sieradowicach

Maj to piękny miesiąc, w którym czcimy Matkę Bożą, nasze ziemskie mamy, św. Jana Pawła II, eksponujemy polską flagę, obchodzimy rocznicę wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. W tym miesiącu też zwracamy się ku książce i jej twórcom. Na zajęcia świetlicowe w Sieradowicach zaprosiliśmy panią Zofię Szafrańcową. Towarzyszyła nam myśl, że to co tworzy się w małej Ojczyźnie jest piękne. Pani Zofia po przejściu na emeryturę oddała się pasji twórczości poetyckiej o różnorodnej tematyce.  Są to utwory o młodości, miłości, porach roku, zwyczajach i kulturze osobistej. Wiersze podkreślają uroki rodzimych Sieradowic i okolicy, rymują o zaletach mam, babć, strażaków i nauczycieli.

Uczestnicy spotkania z uwagą słuchali recytacji naszego gościa i dużo treści zapamiętali, co potwierdziło się w wypowiedziach konkursowych. Na pytanie zadane przez poetkę: I co ja mam dalej robić? Pisać czy z tym skończyć? – odpowiedź była jednogłośna: ,,pisać”. To było piękne, poruszające spotkanie. Pani Zofii Szafraniec serdecznie dziękujemy i życzymy sukcesów.

Autor: E.W.

Mamo (autor: Zofia Szafraniec)

Mamo…
Tyś moja jedyna.
Tulisz do piersi
I córkę i syna
Miłość ciągle wylewasz.
Choć nie raz
Smutna Twoja twarz.
W nocy nie dośpisz,
W dzień może nie zjesz,
Jesteś zabiegana,
O dzieci swe zatroskana.
Ciągle przypominasz
Zimą o ciepłym ubraniu,
Do szkoły
O drugim śniadaniu.
Jak Cię nie kochać… Mamo …
Jesteś osobą wspaniałą.
Kocham Cię dziś, jutro,
Zawsze będę Cię kochać.